Over het recht op kansrijk opgroeien van élk kind

Op 9 juni 2023 lanceerden Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Gezin, Hilde Crevits en Minister van Justitie en Handhaving, Zuhal Demir, samen het actieplan Jeugddelinquentie. Dit actieplan dient een antwoord te zijn op de dynamische evoluties, tendensen en nieuwe uitdagingen binnen jeugddelinquentie.

“Mevrouw Reynders, u gaat nog van uw stoel vallen”, klonk het vorige maand op het raadgevend comité. Vorige week viel ik meermaals van mijn stoel bij het lezen van het Vlaams Actieplan Jeugddelinquentie.

Anno 2023 stellen we vast dat de overgang van jeugdhulp naar volwassenenhulp nog steeds tekorten vertoont waardoor kwetsbare jongvolwassenen door de mazen van het net vallen. Niet elke minderjarige met een beperking die in een multifunctioneel centrum voor jongeren met gedragsproblemen verblijft, heeft automatisch recht op een persoonsvolgend budget na jeugdhulp, ook al hebben velen er nood aan.

Jongeren die het niet goed doen op school, moeten eerst terecht gewezen worden, als ze niet luisteren geschorst en vervolgens zal Welzijn het wel oplossen. Kort door de bocht? Jazeker!

Inclusie of het geven van gelijke rechten aan plichten aan elk individu ondanks de verschillen en dit op alle levensdomeinen. Het lijkt zo evident. Inclusie staat lijnrecht tegenover discriminatie en uitsluiting. Van deze laatsten zijn we hopelijk quasi allemaal doordrongen dat het not done, verwerpelijk en zelfs strafbaar is. Toch is inclusie niet evident.

Deze brief richt zich, vanuit de schrijver, naar de lezer. De lezer, dat ben jij. De gerichtheid van het schrijven is ruimer en omvattender. Laat het mij even schetsen.

Ruim twintig jaar geleden deed ik een voorstel op de redactieraad van Agora: ' Zou het geen goed idee zijn om een column op te nemen in elke nummer, geschreven door iemand met een frisse, eigenwijze kijk op de jeugdzorg en alles wat ermee te maken heeft?' De redactieraad vond dit een zeer goed idee en ik kreeg het mandaat om op zoek te gaan naar een columnist.

Een vonnis is volgens de Dikke Van Daele “een rechterlijke uitspraak” en volgens Wikipedia “een beslissing van een rechter". Meer specifiek van een lagere rechter, die verbonden is aan een rechtbank. Een vonnis vellen of veroordelen is dus voorbehouden aan de rechterlijke macht. Maar we zien dat tegenwoordig quasi iedereen zich dit recht toe-eigent.