Een van de zaken die corona ons heeft duidelijk gemaakt is de wederzijdse verbondenheid en afhankelijkheid van elkaar. We zijn geen losstaande deeltjes, we zijn voor alle aspecten van ons leven verbonden en afhankelijk van elkaar. In alles wat we doen, zijn andere mensen geïmpliceerd, het huis waarin we wonen, de boodschappen die we doen, het museum dat we bezoeken, de sportwedstrijd die we volgen

Eerlijk, me verleiden tot het lezen van een handboek voor praktijkwerkers vraagt tegenwoordig enig doorzettingsvermogen. Bijna twintig jaar in het praktijkveld van werken met tieners en hun ouders binnen de intense context van een OOOC, lonken bij thuiskomst vaak andere zaken dan met de neus gaan zitten boven weer een nieuw praktijkboek. Maar ondanks mijn initiële aarzeling wist Sven Bussens mij

Sociale ondernemers met een niet aflatende inzet voor kwetsbare gezinnen: Lies en Patrick Chromiak-Blondé ontvangen de Grote Prijs voor Opvoeding. Chromiak en Blondé zijn de oprichters en trekkers van CKG Kapoentje in Oostende, dat uitgroeide tot een ruime aanbieder van gezinsondersteunende diensten. 35 jaar al rijgen ze de innoverende projecten aan mekaar.

Kinderen die niet meer thuis kunnen wonen, verliezen vaak het contact met een of meerdere personen die belangrijk voor hen zijn. Uit huis geplaatste kinderen zijn afhankelijk van hulpverleners voor het contact met hun ouders, familie en vriendjes. Hulpverleners hebben te weinig tijd om dat waar te maken, of hebben vooroordelen over het sociale netwerk van een kind en werken er niet mee samen.

Informant, de vormingsdienst van vzw Jo-In, start na de zomer opnieuw met een zeer divers en uitgebreid pallet aan vormingen. Hecht jij belang aan vorming en ondersteuning van jouw medewerkers of ben je zelf geïnteresseerd in een vorming? Neem dan zeker snel een kijkje in de onderstaande lijst of op onze website https://www.jo-in.be/!

In wat volgt neem ik jullie mee naar een tekst die ik een viertal jaar geleden schreef, vanuit een diepe verontwaardiging om wat zich aandiende in mijn werkcontext. De kinderen waarover ik schrijf verbleven op dat moment een tiental dagen in de voorziening.

Besluitvorming in de jeugdzorg is complex en heeft een belangrijke impact op kinderen en hun ouders. Beslissingen tot een uithuisplaatsing, besluiten met betrekking tot de duur van plaatsingen, adviezen inzake hereniging hebben allemaal gemeen dat ze heel complex zijn en dat er heel wat ethische aspecten aan verbonden zijn.

De jongste jaren werden in het Vlaams Parlement vragen gesteld over de situatie van broers en zussen in de residentiële jeugdhulp en pleegzorg. Aangenomen wordt dat zij principieel samen moeten kunnen blijven in een voorziening of pleeggezin. Hoewel adequate cijfers ontbreken, leeft de indruk dat het scheiden van broers en zussen bij jeugdhulp geen marginaal verschijnsel is.

Naar aanleiding van de opstart van het U-care project bogen we ons over de vraag of plaatsing van niet begeleide minderjarige vluchtelingen (NBMV) in cultuurverwante pleeggezinnen die zelf een migratieachtergrond hebben te verkiezen is boven plaatsing in Belgische pleeggezinnen zonder migratieachtergrond. Het U-CARE (Unaccompanied Children in Alternative Residence) project draagt bij tot het ontwi