We hebben met zijn allen de herfst aangevat met een energiecrisis die uitgroeit tot een economische crisis. De afgelopen maanden hebben beleidsmakers verschillende maatregelen genomen om de impact van deze crisis enigszins in te dammen. Ze hebben daarbij echter nauwelijks aandacht voor kinderen en jongeren in maatschappelijk kwetsbare situaties. Zij blijven – letterlijk – in de kou staan. Organisa

Dat we kinderen en jongeren in nood niet de hulp bieden die ze nodig hebben is een land als België de schaamte voorbij. Meer nog, het is schuldig verzuim.

Ik ben Daan Seghers. Een opvoeder/begeleider met een kleine 20 jaar ervaring in de sector. Na een tiental jaren als leefgroepbegeleider gewerkt te hebben, ben ik momenteel aan de slag als activiteitenbegeleider in een voorziening gespecialiseerd in de begeleiding van volwassenen met een GES (Gedrags- en Emotionele Stoornis)-problematiek. Een uitdagende job waar geen enkele dag dezelfde is. Verbale

Je kan er de laatste maanden, weken, dagen niet omheen: er is een financiële crisis aan de gang. De prijzen aan de pomp, in de winkel, op de sportclubs, maar ook in de scholen en eigenlijk overal swingen de pan uit. De fora met besparingstips ontploffen quasi met tips maar ook met meldingen van mensen die het echt niet meer zien zitten. Mensen die de wanhoop stillaan nabij zijn. Discussies worden

Het is vandaag exact een jaar geleden dat ik het droevige nieuws vernam dat Lore uit het leven was gestapt. Het lijkt een oneindig lang jaar te zijn geweest. Na de verstomming kwam bij mij de aanvaarding of berusting, omdat het niet anders kan. Voor wie dichter bij haar stond zal die aanvaarding er moeizaam zijn gekomen of er nog lang niet zijn.

Recent stond er een paginagroot artikel in de krant over het lerarentekort in Vlaanderen. En ook het dagelijkse editoriaal ging over hetzelfde onderwerp. De alarmklok werd volop geluid, de woorden ‘prangend’ en ‘alarmerend’ werden gebruikt om het probleem te schetsen. Er werd met aandrang gevraagd naar een ‘loopbaanpact voor leerkrachten’ om de uitstroom uit het beroep te verminderen en om jonge

Soms doet iemand je zo erg pijn dat het gewoon stopt met pijn doen. Dan komt alles weer terug, elk woord, elke pijn, elk moment. Hoe kun je ooit begrijpen waar ik vandaan kom? Zelfs als je het vraagt…zelfs als je luistert. Je zou het niet echt horen of zien of voelen. Je herinnert je mijn verhaal niet. Je hebt mijn weg niet afgelegd, je hebt niet gezien wat ik heb gezien.

Mijn vrouw werkt in pleegzorg, als pleegzorgbegeleider. Een tijd geleden werkte ze voor een deel van haar jobtime in het team dat kandidaat-pleeggezinnen screende en vanuit die expertise werd ze vorige donderdagnamiddag opgetrommeld met de vraag of ze diezelfde avond om zes uur tijd had voor een dringend screeningsgesprek. Een groep Oekraïense kinderen was samen met twee begeleidsters in Oost-Vlaa

Uit een onderzoek in Nederland blijkt dat 10 à 15% van de echtscheidingen resulteert in een vechtscheiding maar dat in de helft van die gevallen partnergeweld reeds aanwezig was in de relatie voor de scheiding. Scheiden doet lijden is een huizenhoog cliché maar zeker voor de betrokken kinderen. Als zij daarenboven in het verleden ook nog eens (herhaaldelijk) getuige waren van partnergeweld maakt d