Ik verwijs hier natuurlijk naar Dirk De Wachter, die dit heel treffend als een algemene metafoor voor onze maatschappelijke tijdsgeest schetste:
“Achteraan vallen mensen uit de boot, omdat het zo snel gaat en er geen relingen zijn. Door het geraas horen de succesboys dat niet."
Het probleem van welzijn?
Jongeren worden terechtgewezen, vervolgens bij herhaling geschorst en belanden uiteindelijk in een alternatief of ondersteunend traject. Bovendien gaan we ervan uit dat deze jongeren hier zelf voor gekozen hebben en geen leerkansen willen. Net daar knelt het schoentje. Bijna altijd is er meer aan de hand. Kansarmoede, verschillende onderliggende problematieken, een rugzak... Ook jongeren uit kansarme gezinnen, met een problematiek, met een rugzak etc. hebben recht op gelijkwaardig onderwijs.
Maak van gelijkwaardige onderwijskansen een realiteit!
We laten op vandaag veel kansen liggen om deze jongeren bijkomend te motiveren. Ook de minister van Onderwijs heeft hier zijn verantwoordelijkheid in te nemen. De middelen die voorzien worden voor onderwijs moeten tegemoet komen aan àlle jongeren, niet enkel aan de succesboys of -girls.
De middelen voor onderwijs dienen ook om aanklampend naar die jongeren toe te werken die extra noden ervaren, in samenwerking met welzijnsorganisaties. Met onze beperkte middelen kunnen wij vanuit welzijn zelf onmogelijk voldoende leerkansen voor deze groep jongeren voorzien. Hoog tijd om van gelijkwaardige onderwijskansen eens echt realiteit te maken! Veel leerkrachten en scholen zijn zich hier bewust van, nu nog de man aan het roer…
Benjamien Calsyn I MFC Wagenschot
