Hoger onderwijs in de jeugdhulp

Hulp durven vragen

Dag Jana, kan je ons iets meer vertellen over je achtergrond?

Jana: Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 2 jaar was, ik ben toen bij mijn moeder gaan wonen. Mijn vader ging elders wonen, op grote afstand. Mijn papa is landbouwer en mijn moeder is fabrieksarbeider. Reeds van jonge leeftijd was duidelijk dat ik een goede student was en ik studeerde ook echt graag. In het middelbaar volgde ik Grieks-Wiskunde, een opleiding waarmee je niet meteen na het middelbaar op de arbeidsmarkt terecht kan. Mijn moeder wou me wel graag steunen om verder te studeren maar had niet de financiële noch de mentale draagkracht om me hierin te helpen.

Bovendien kreeg mijn moeder last van psychoses tijdens mijn middelbare schoolperiode waardoor ze opgenomen moest worden. Ik probeerde dit lange tijd voor mezelf te houden maar dit was niet houdbaar en op een bepaald moment, na een nieuwe episode, heb ik mijn school hiervan toch op de hoogte gesteld. Vanaf dat moment volgden er gesprekken met het CLB. Ik wou en kon op dat moment niet meer thuis wonen. Mijn vader is toen ingelicht over de situatie en hij heeft de politie gecontacteerd om zo de volmacht te verleggen en toegang te krijgen tot jeugdhulp. Op dat moment is het OCJ in het verhaal gekomen en kwam Marie, mijn consulente, op mijn pad.

Nauwe samenwerking en een aanklampende consulent

Wat is er vervolgens met je hulpvraag gebeurd?

Jana: Tussen CLB en OCJ ontstond een nauwe samenwerking. Er werd voor gezorgd dat ik op internaat kon gaan met financiële ondersteuning vanuit Opgroeien en toen ik de overstap naar hoger onderwijs wou maken zorgde Marie ervoor, na een overtuigend gesprek met mijn papa, dat ik van hem de nodige financiële steun kreeg om verder te studeren. Samen met het OCJ en CLB werd een aanbevelingsbrief geschreven aan HoGent zodat ik recht had op een betaalbaar kot en een studiebeurs. Het OCJ stelde me ook in contact met het Fonds Dieter van de Koning Boudewijnstichting dat, nadat ik mijn verhaal had gedaan, extra financiële steun bood. Als ik dat wens, kan ik ook een beroep doen op een coach vanuit Fonds Dieter. Ik had het geluk dat mijn consulent tot bij mij thuis kwam om samen met mij te zoeken naar alle documenten die ik nodig had en om de papieren in te vullen, want dit was erg stresserend voor mij.

Voor mij was het niet gemakkelijk om met mijn thuissituatie naar buiten te komen. Achteraf gezien had ik eerder naar een leerlingenbegeleider moeten stappen. Dat is ook het advies dat ik zou willen geven aan andere jongeren in een gelijkaardige situatie. Via het Fonds Dieter leerde ik ook over het bestaan van TEJO, waar jongeren vrijblijvend terecht kunnen met hun problemen. Ik had persoonlijk geen nood aan een extra luisterend oor omdat ik zelf een sterk sociaal vangnet van vrienden en vriendinnen heb, maar ik denk wel dat het belangrijk is dat elke jongere van het bestaan van TEJO afweet.

Het leven buiten de school

Hoe ziet je leven buiten de schoolbanken eruit?

Jana: Naast mijn studiebeurs, Fonds Dieter en de financiële steun van mijn vader klus ik doorheen het jaar ook nog bij om rond te komen en af en toe ook eens nieuwe kleren te kunnen kopen. Op dit moment spaar ik voor een nieuwe laptop.  Ik zoek dan via de app NOWJOBS naar korte opdrachten omdat dit me meer vrijheid geeft. In de vakanties engageer ik me als vrijwilliger voor een jongerenwerking, wat ik ook supergraag doe.

In de week zit ik op kot en in het weekend bezoek ik mijn moeder. Ik kook dan soms voor haar want dit lukt haar zelf niet. De inhoud van haar frigo ziet er vaak nog net hetzelfde uit bij mijn terugkomst als bij mijn vertrek. Haar psychoses blijven onder het oppervlak, maar zelfzorg blijft moeilijk voor haar. Ook met administratieve zaken die via computer verlopen, help ik vaak want dat lukt haar niet. Het zijn veel kleine dingen die samen soms wel kunnen gaan doorwegen en de weekends niet altijd gemakkelijk maken, ook al zie ik mijn mama supergraag.

De belangrijkste elementen in mijn traject waren de nauwe samenwerking die ontstond tussen CLB en OCJ en de vastberadenheid van mijn consulente Marie.

De toekomst

Hoe kijk je naar de toekomst?

Jana: Ik volg nu ergotherapie aan HoGent. De bacheloropleiding duurt 3 jaar, voor een master tel je daar nog 2 jaar bij. Ik maak me wel wat zorgen hierover. Kiezen voor een masteropleiding zal opnieuw heel wat kosten, paperassen en stress met zich meebrengen. Ik heb op dit moment ook nog geen zicht op wat al dan niet financieel mogelijk zal zijn en of ik het zonder de hulp van mijn consulent zal kunnen.

Wat zijn voor jou de belangrijkste kantelpunten geweest in jouw verhaal?

Jana: De belangrijkste elementen in mijn traject waren de nauwe samenwerking die ontstond tussen CLB en OCJ en de vastberadenheid van mijn consulente Marie en haar geloof in mij. Mijn papa is nu wel trots dat ik verder studeer maar het is dankzij Marie haar volhardende gesprekken dat hij dit zelf ook kon inzien. Zij heeft voor mij buiten de lijntjes gekleurd, heeft nooit gelost en volgt me ook vandaag nog. Ook al ben ik nu ouder dan 18 jaar. Ik kreeg zonet nog een berichtje met de vraag of de examens zijn meegevallen, dat geeft me steun.

Daarnaast was de stap om hulp te aanvaarden waarschijnlijk de moeilijkste stap die ik al heb moeten zetten maar dankzij die stap is de bal wel in de positieve richting aan het rollen gegaan. Hulp durven vragen en aanvaarden kan je leven veranderen! Waar een wil is, is een weg!

Bedankt Jana voor je getuigenis. Naast de hulp die je uiteindelijk hebt gevonden beschik je zelf over heel wat kwaliteiten waar je terecht trots mag op zijn, veel succes met je verdere studietraject!

‍

‍